Już wkrótce, wykonaną z brązu rzeźbę przedstawiającą postać burmistrza będzie można spotkać podczas spaceru po Śródmieściu. Autorką rzeźby jest Gabriela Polewska-Pietrasiewicz. Trwają ustalenia związane z lokalizacją postumentu.
To już drugi – po burmistrzu Władysławie Weberze – upamiętniony w brązie dawny włodarz Rybnika. Obaj panowie, choć od ich rządów minęły dziesiątki lat, pozostawili po sobie dorobek, który w dużej mierze niezmieniony przetrwał do dziś.
Otto Günther zarządzał Rybnikiem przez 25 lat: od 1891 do 1916 roku. Jak podkreślają historycy, to za jego czasów Rybnik - będący wówczas częścią Cesarstwa Niemieckiego - z miasteczka stał się miastem.
W ciągu ćwierćwiecza sprawowania przez Günthera urzędu burmistrza Rybnika wybudowana została większość nowoczesnych kamienic w rynku i głównych ulicach miasta, powstał także nowy, imponujący kościół św. Antoniego (dzisiejsza bazylika), utwardzono jedną z najważniejszych, reprezentacyjnych ulic miasta: Kaiser Wilhelm Strasse (dzisiejsza ulica Kościuszki).
Z perspektywy jakości życia ówczesnych rybniczan największą zasługą burmistrza Günthera była z pewnością budowa systemu wodociągów miejskich, ze stacją pomp, zbiornikami na wodę i nowoczesną jak na ówczesne czasy oczyszczalnią ścieków. Rozbudowa miejskiej rzeźni, renowacja gazowni, budowa szkoły przy „starym kościele” czy gimnazjum to równie ważne, miejskie inwestycje burmistrza.
Końcówka jego rządów przypadła na okres I wojny światowej - w tym okresie działalność burmistrza skupiona była głównie na zminimalizowaniu utrudnień jakie dla mieszkańców niosła wojna. W 1916 roku Otto Günther ustąpił ze stanowiska burmistrza (jego miejsce zajął Hans Lukashek).
Urodzony w 1858 roku w powiecie nyskim Otto Günther mieszkał w Rybniku do 1920 roku, po czym przeniósł się do Opola, gdzie zmarł w 1938 roku. Pochowany został w Nysie na Cmentarzu Jerozolimskim, z którego po 1945 roku usunięto niestety niemal wszystkie stare nagrobki – nie zachował się więc i grób rybnickiego burmistrza.
